ផែនការសុវត្ថិភាព និងបទបញ្ជាការពារ

សុវត្ថិភាពរបស់អ្នកគឺតែងតែជាអាទិភាពទីមួយ។ ជាអកុសល អ្នកមិនដែលមានសុវត្ថិភាពជាមួយដៃគូគ្រប់គ្រង ឬប្រើហិង្សានោះទេ ប៉ុន្តែមានដំណោះស្រាយដើម្បីការពារខ្លួនអ្នក និងកូនរបស់អ្នក។ ប្រសិនបើអ្នកស្ថិតក្នុងគ្រោះថ្នាក់ភ្លាមៗ សូមទូរសព្ទទៅប៉ូលិសតាមរយៈលេខ 17 ឬផ្ញើសារទៅកាន់ពួកគេតាមរយៈលេខ 114 ។

នៅពេលមានអាសន្ន សូមទូរសព្ទទៅលេខ 17 សម្រាប់ប៉ូលីស ឬ 112 សម្រាប់សេវាសង្គ្រោះបន្ទាន់។ តួនាទីរបស់ពួកគេគឺផ្តល់ជំនួយដល់មនុស្សគ្រប់គ្នា ដោយមិនគិតពីស្ថានភាពរបស់ពួកគេ សូម្បីតែអ្នកដែលគ្មានសិទ្ធិរស់នៅត្រឹមត្រូវក៏ដោយ។

ការបញ្ចប់ទំនាក់ទំនងអាចនឹងមានការពិបាកខ្លាំងណាស់។ ពេលវេលានៃការចាកចេញអាចនឹងមានគ្រោះថ្នាក់បំផុត ប្រសិនបើដៃគូធ្លាប់មានអាកប្បកិរិយាគ្រប់គ្រង រំលោភបំពាន ឬជាម្ចាស់ពីមុនមក។ យើងសូមណែនាំឱ្យរៀបចំខ្លួនឱ្យបានល្អ។

សម្រាប់ហេតុផលគ្រប់ប្រភេទទាំងអស់ អ្នកប្រហែលជាមិនអាចចាកចេញពីដៃគូរបស់អ្នក ឬកន្លែងស្នាក់នៅដែលអ្នកចែករំលែកបានទេ។ មានយុទ្ធសាស្ត្រដែលអ្នកអាចដាក់ដើម្បីព្យាយាម និងការពារខ្លួនអ្នក និងកូនរបស់អ្នក។ ប៉ុន្តែសូមចាំថា អ្នកមិនដែលមានសុវត្ថិភាពជាមួយនរណាម្នាក់ដែលបានបង្ហាញការបំពាន ឬការគ្រប់គ្រងអាកប្បកិរិយារួចហើយនោះទេ។

ប្រសិនបើដៃគូររបស់អ្នក ឬអតីតដៃគូរបស់អ្នកចាប់ផ្តើមឆេវឆាវ ព្យាយាមឈានទៅរកសុវត្ថិភាពឱ្យបានលឿនតាមដែលអាចធ្វើទៅបាន។ ប្រសិនបើអ្នកមិនអាចរត់គេចខ្លួន ឬអំពាវនាវរកជំនួយទេ មានយុទ្ធសាស្ត្រដែលជាមធ្យោបាយចុងក្រោយ ដែលអាចជួយអ្នកឱ្យស្ងប់ស្ងាត់ពីអំពើឆេវឆាវបង្ខិតបង្ខំរបស់ពួកគេ។

ក្នុងអំឡុងពេលទំនាក់ទំនង និងបន្ទាប់ពីអ្នកបែកគ្នា ដៃគូររបស់អ្នក ឬអតីតដៃគូអាចព្យាយាមតាមដានឧបករណ៍អេឡិចត្រូនិចរបស់អ្នក និងគណនីអនឡាញ ដើម្បីទទួលបានការគ្រប់គ្រងកាន់តែច្រើនលើអ្នក។ នេះអាចគួរឱ្យភ័យខ្លាចណាស់ ប៉ុន្តែមានដំណោះស្រាយ។

ប្រសិនបើអ្នកគិតថាអ្នក និង/ឬកូនរបស់អ្នកមានហានិភ័យនៃការរំលោភបំពានបន្ថែមទៀត អ្នកអាចស្នើសុំវិធានការការពារពីប្រព័ន្ធយុត្តិធម៌បារាំង។ ពួកគេអាចការពារជនល្មើសនៃការបំពានមិនឱ្យចូលមកជិតអ្នក រួមទាំងការបណ្ដេញពួកគេចេញពីផ្ទះរបស់គ្រួសារ។

ប្រសិនបើអ្នកត្រូវបានគំរាមកំហែងជាមួយនឹងការបង្ខំឱ្យរៀបការស៊ីវិល សាសនា ឬប្រពៃណី អ្នកអាចទទួលបានអត្ថប្រយោជន៍ពីវិធានការការពារដែលបញ្ជាដោយចៅក្រមប្រទេសបារាំង។ ប្រសិនបើអ្នកភៀសខ្លួនពីការរៀបការដោយបង្ខំពីប្រទេសផ្សេង អ្នកអាចដាក់ពាក្យសុំការការពារអន្តរជាតិពីប្រទេសបារាំង ដែលត្រូវបានគេស្គាល់ផងដែរថាជាសិទ្ធិជ្រកកោន។

សក្ខីកម្ម

ពេលគាត់ចាប់វាយខ្ញុំនៅចំពោះមុខកូនៗ ខ្ញុំពិតជាភ័យខ្លាចខ្លាំងណាស់។ កូនច្បងរបស់យើងស្ទើរតែត្រូវបានវាយដោយសារគាត់ព្យាយាមការពារខ្ញុំ។ ប៉ុន្តែខ្ញុំមិនចង់ទូរសព្ទទៅប៉ូលិសទេ ខ្ញុំខ្លាចពេកថាគេនឹងសុំពិនិត្យឯកសាររបស់ខ្ញុំ។ ទីបំផុតខ្ញុំបានទាក់ទងសមាគមគាំទ្រជនរងគ្រោះ។ នាងបានប្រាប់ខ្ញុំអំពីដីកាការពារ និងជំនួយផ្នែកច្បាប់ ហើយជួយខ្ញុំបំពេញទម្រង់បែបបទរបស់ខ្ញុំ។ មួយសប្តាហ៍ក្រោយមក ប្តីរបស់ខ្ញុំត្រូវបានបណ្តេញចេញពីផ្ទះល្វែងរបស់យើង ហើយគាត់មិនត្រូវបានអនុញ្ញាតឱ្យចូលមកជិតខ្ញុំទេ។ ពេលនេះខ្ញុំត្រូវបង់ថ្លៃជួលដោយខ្លួនឯង ខ្ញុំខំរកការងារដោយមានជំនួយពីសមាគមដដែល។

“Fatima” - ពីប្រទេសម៉ារ៉ុក - អាយុ 52 ឆ្នាំ

ខ្ញុំគិតថាយើងគ្រាន់តែឆ្លងកាត់រយៈពេលនៃការលំបាកក្នុងអាពាហ៍ពិពាហ៍។ ខ្ញុំបានទាក់ទងជនរងគ្រោះជាមួយនឹងស្ត្រីដែលត្រូវគេវាយដំ។ វាត្រូវការពេលវេលាសម្រាប់ខ្ញុំដើម្បីយល់ជាចុងក្រោយថាខ្ញុំក៏ជាជនរងគ្រោះដោយសារមានការកើតឡើងនៃអំពើហិង្សាក្នុងគ្រួសារផងដែរ។ ទោះបីជាបែបនេះក៏ដោយ ខ្ញុំមិនមានភាពក្លាហានក្នុងការចាកចេញនោះទេ។ ដំបូងខ្ញុំមើលច្រើននៅលើអ៊ីនធឺណិត ហើយខ្ញុំបានដឹងថាការបែកគ្នាគឺជាពេលវេលាដ៏គ្រោះថ្នាក់បំផុត។ ខ្ញុំបានរៀបចំអ្វីៗគ្រប់យ៉ាង ដោយមានជំនួយពីសមាគម ដើម្បីធានាទៅលើសុវត្ថិភាពរបស់ខ្ញុំ និងកូនរបស់ខ្ញុំ។

“Carolina” - ពីប្រទេសអេស្ប៉ាញ - អាយុ​ 33 ឆ្នាំ

ការវាយតប់គ្នាបានកើនឡើងមួយរយៈមកហើយ។ បើខ្ញុំធ្វើអ្វីដែលធ្វើឲ្យគាត់ខឹង គាត់នឹងស្រែកគំរាមដាក់ខ្ញុំ។ បន្ទាប់មកគាត់បានធ្វើការសុំទោស។ ខ្ញុំគិតថាវាជារឿងធម្មតាក្នុងការឈ្លោះប្រកែកគ្នាក្នុងទំនាក់ទំនងស្នេហា។ ថ្ងៃដែលខ្ញុំសម្រេចចិត្តចាកចេញពីគាត់ គាត់ផ្ទុះកំហឹងយ៉ាងខ្លាំង។ ខ្ញុំបានចាក់សោខ្លួនឯងក្នុងបន្ទប់មួយ ហើយទូរសព្ទទៅប៉ូលិស។ បើប៉ូលិសមិនមក ខ្ញុំមិនដឹងថាគាត់ខឹងដល់ពេលណាទេ។ បន្ទាប់មក ពួកគេបានជួយខ្ញុំក្នុងការដាក់ពាក្យបណ្តឹង និងស្វែងរកកន្លែងស្នាក់នៅបណ្តោះអាសន្ន ខណៈដែលខ្ញុំកំពុងរៀបចំ។

“Nataly” - ពីប្រទេសម៉ាដាកាស្កា - អាយុ 19 ឆ្នាំ

សម្រាប់អន្តរាគមន៍របស់ប៉ូលិស៖

រំកិលទៅលើគេបង្អស់