
ផែនការសុវត្ថិភាព និងបទបញ្ជាការពារ
សុវត្ថិភាពរបស់អ្នកគឺតែងតែជាអាទិភាពទីមួយ។ ជាអកុសល អ្នកមិនដែលមានសុវត្ថិភាពជាមួយដៃគូគ្រប់គ្រង ឬប្រើហិង្សានោះទេ ប៉ុន្តែមានដំណោះស្រាយដើម្បីការពារខ្លួនអ្នក និងកូនរបស់អ្នក។ ប្រសិនបើអ្នកស្ថិតក្នុងគ្រោះថ្នាក់ភ្លាមៗ សូមទូរសព្ទទៅប៉ូលិសតាមរយៈលេខ 17 ឬផ្ញើសារទៅកាន់ពួកគេតាមរយៈលេខ 114 ។
ខាងក្រោមនេះអ្នកនឹងឃើញព័ត៌មានសំខាន់ៗអំពីជំហានដែលអាចត្រូវបានអនុវត្តដើម្បីការពារអ្នក និងកូនរបស់អ្នក។
ទោះបីជាដៃគូរបស់អ្នកមិនដែលប្រើអំពើហិង្សាលើរូបរាងកាយមកលើអ្នក ឬបានសន្យាថានឹងមិនធ្វើដូច្នេះម្តងទៀតក៏ដោយ នេះមិនមានន័យថាអ្នកមានសុវត្ថិភាពនោះទេ។ ជាអកុសល ជាមួយនឹងដៃគូគ្រប់គ្រង ការរំលោភបំពានអាចកើនឡើងយ៉ាងឆាប់រហ័ស។
សម្រាប់នៅពេលដែលអ្នកមានអារម្មណ៍ថាត្រៀមខ្លួនរួចរាល់ យើងផ្តល់ជូនអ្នកនូវផែនការសកម្មភាពមួយជំហានម្តងៗ ដើម្បីជួយអ្នកក្នុងការស្វែងរកសុវត្ថិភាព។ យើងក៏បង្ហាញនូវវិធានការការពារផ្លូវច្បាប់ដែលអ្នកអាចពិចារណាផងដែរ ដើម្បីការពារកុំឱ្យជនបង្កហិង្សាចូលមកជិតអ្នក។
ប្រសិនបើបច្ចុប្បន្នអ្នកកំពុងរស់នៅជាមួយដៃគូរបស់អ្នក ហើយអ្នកមានអារម្មណ៍ថាអ្នកមិនអាចចាកចេញបាន ទោះបីជាហេតុផលអ្វីក៏ដោយ យើងសូមណែនាំយ៉ាងខ្លាំងឱ្យពិចារណាចាត់យុទ្ធសាស្ត្រដើម្បីព្យាយាមកាត់បន្ថយហានិភ័យចំពោះសុវត្ថិភាពរបស់អ្នក។
ក្នុងករណីមានអាសន្ន សូមទូរសព្ទទៅលេខ សេវាសង្គ្រោះបន្ទាន់។ តួនាទីរបស់ពួកគេគឺជួយដល់អ្នក និងធានាទៅលើសុវត្ថិភាពរបស់អ្នក។
សក្ខីកម្ម
ពេលគាត់ចាប់វាយខ្ញុំនៅចំពោះមុខកូនៗ ខ្ញុំពិតជាភ័យខ្លាចខ្លាំងណាស់។ កូនច្បងរបស់យើងស្ទើរតែត្រូវបានវាយដោយសារគាត់ព្យាយាមការពារខ្ញុំ។ ប៉ុន្តែខ្ញុំមិនចង់ទូរសព្ទទៅប៉ូលិសទេ ខ្ញុំខ្លាចពេកថាគេនឹងសុំពិនិត្យឯកសាររបស់ខ្ញុំ។ ទីបំផុតខ្ញុំបានទាក់ទងសមាគមគាំទ្រជនរងគ្រោះ។ នាងបានប្រាប់ខ្ញុំអំពីដីកាការពារ និងជំនួយផ្នែកច្បាប់ ហើយជួយខ្ញុំបំពេញទម្រង់បែបបទរបស់ខ្ញុំ។ មួយសប្តាហ៍ក្រោយមក ប្តីរបស់ខ្ញុំត្រូវបានបណ្តេញចេញពីផ្ទះល្វែងរបស់យើង ហើយគាត់មិនត្រូវបានអនុញ្ញាតឱ្យចូលមកជិតខ្ញុំទេ។ ពេលនេះខ្ញុំត្រូវបង់ថ្លៃជួលដោយខ្លួនឯង ខ្ញុំខំរកការងារដោយមានជំនួយពីសមាគមដដែល។
ខ្ញុំគិតថាយើងគ្រាន់តែឆ្លងកាត់រយៈពេលនៃការលំបាកក្នុងអាពាហ៍ពិពាហ៍។ ខ្ញុំបានទាក់ទងជនរងគ្រោះជាមួយនឹងស្ត្រីដែលត្រូវគេវាយដំ។ វាត្រូវការពេលវេលាសម្រាប់ខ្ញុំដើម្បីយល់ជាចុងក្រោយថាខ្ញុំក៏ជាជនរងគ្រោះដោយសារមានការកើតឡើងនៃអំពើហិង្សាក្នុងគ្រួសារផងដែរ។ ទោះបីជាបែបនេះក៏ដោយ ខ្ញុំមិនមានភាពក្លាហានក្នុងការចាកចេញនោះទេ។ ដំបូងខ្ញុំមើលច្រើននៅលើអ៊ីនធឺណិត ហើយខ្ញុំបានដឹងថាការបែកគ្នាគឺជាពេលវេលាដ៏គ្រោះថ្នាក់បំផុត។ ខ្ញុំបានរៀបចំអ្វីៗគ្រប់យ៉ាង ដោយមានជំនួយពីសមាគម ដើម្បីធានាទៅលើសុវត្ថិភាពរបស់ខ្ញុំ និងកូនរបស់ខ្ញុំ។
ការវាយតប់គ្នាបានកើនឡើងមួយរយៈមកហើយ។ បើខ្ញុំធ្វើអ្វីដែលធ្វើឲ្យគាត់ខឹង គាត់នឹងស្រែកគំរាមដាក់ខ្ញុំ។ បន្ទាប់មកគាត់បានធ្វើការសុំទោស។ ខ្ញុំគិតថាវាជារឿងធម្មតាក្នុងការឈ្លោះប្រកែកគ្នាក្នុងទំនាក់ទំនងស្នេហា។ ថ្ងៃដែលខ្ញុំសម្រេចចិត្តចាកចេញពីគាត់ គាត់ផ្ទុះកំហឹងយ៉ាងខ្លាំង។ ខ្ញុំបានចាក់សោខ្លួនឯងក្នុងបន្ទប់មួយ ហើយទូរសព្ទទៅប៉ូលិស។ បើប៉ូលិសមិនមក ខ្ញុំមិនដឹងថាគាត់ខឹងដល់ពេលណាទេ។ បន្ទាប់មក ពួកគេបានជួយខ្ញុំក្នុងការដាក់ពាក្យបណ្តឹង និងស្វែងរកកន្លែងស្នាក់នៅបណ្តោះអាសន្ន ខណៈដែលខ្ញុំកំពុងរៀបចំ។