Zarejestrowanie rozwodu przeprowadzonego za granicą we francuskich dokumentach dotyczących stanu cywilnego

Jeżeli jesteś uchodźczynią polityczną we Francji, nie wolno Ci kontaktować się z władzami Twojego kraju ojczystego.

W zamian możesz skontaktować się z organizacją oferującą bezpłatne usługi, zwaną „association”, specjalizującą się w prawach osób uchodźczych.

Decyzja sędziego z zagranicy oraz wszelkie inne oficjalne dokumenty w języku obcym muszą zostać przetłumaczone przez tłumacza przysięgłego „traducteur assermenté”.

Tłumacza można znaleźć:

• przez wyszukiwanie online;
• prosząc o wykaz „traducteurs assermentés” z ambasady Twojego kraju pochodzenia we Francji;
• prosząc o wykaz zaprzysiężonych „traducteurs assermentés” w sądzie odwoławczym, czyli „cour d’appel”, właściwym dla Twojego miejsca zamieszkania.

Ten rodzaj tłumaczenia kosztuje średnio od 30 € do 80 € za stronę.

Ten krok dotyczy tylko osób, które posiadają francuski akt urodzenia, ponieważ urodziły się lub zostały naturalizowane we Francji.

W takim przypadku najpierw sprawdź, czy francuskie władze zarejestrowały Twoje małżeństwo zawarte za granicą, zanim zwrócisz się z wnioskiem o uznanie rozwodu. W tym celu należy:

• Skontaktować się z urzędem, który posiada Twój akt urodzenia, aby otrzymać jego pełny odpis, czyli „copie intégrale de l’acte de naissance”, oraz sprawdzić, czy Twoje małżeństwo zostało tam zarejestrowane. Z kim się kontaktować:
  • jeżeli urodziłaś się we Francji – z urzędem miejskim (ratuszem) w mieście, w którym się urodziłaś;
  • jeżeli zostałaś naturalizowana we Francji – ze specjalnym departamentem francuskiego Ministerstwa Spraw Zagranicznych o nazwie „Service Central d’Etat Civil”, z siedzibą w Nantes. Możesz złożyć wniosek online na tej stronie internetowej.

Jeżeli Twoje małżeństwo nie zostało zarejestrowane w akcie urodzenia, musisz również dostarczyć kopię aktu małżeństwa wraz z tłumaczeniem do swoich akt.

W Unii Europejskiej obowiązuje zasada swobodnego przepływu orzeczeń i wyroków, co oznacza, że orzeczenie rozwodowe wydane w jednym państwie członkowskim zostanie uznane przez pozostałe państwa członkowskie.

Prawnik musi zwrócić się do sądu, który orzekł rozwód, o wydanie dokumentu zwanego europejskim certyfikatem, czyli „certificat européen”.

Procedura będzie zależeć od kraju, w którym przeprowadzono rozwód, przy czym niektóre kraje podpisały konwencje dwustronne lub międzynarodowe.

Twój prawnik będzie musiał najpierw sprawdzić pewne elementy, w tym:

• czy sędzia zagraniczny był kompetentny,
• czy prawo obce jest zgodne z prawem francuskim,
• czy orzeczenie nie zostało uzyskane w sposób nieuczciwy.

Po sprawdzeniu tych aspektów:

• Jeżeli kraj, w którym przeprowadzono rozwód, jest sygnatariuszem konwencji haskiej, musisz poprosić o oficjalną pieczęć o nazwie „apostille”, aby uwierzytelnić dokumenty rozwodowe. Zaleca się skorzystanie z pomocy prawnika w danym kraju.
• Jeżeli kraj, w którym przeprowadzono rozwód, nie podpisał umowy z Francją, musisz uzyskać uwierzytelnienie dokumentów z pomocą prawnika w danym kraju.

Należy złożyć wniosek o przeprowadzenie „vérification d’opposabilité”, jeśli:

• rozwód przeprowadzono w kraju spoza Unii Europejskiej;
• rozwód przeprowadzono w Danii;
• postępowanie rozwodowe rozpoczęto przed 1 marca 2001 r. i przeprowadzono w jednym z następujących krajów: Austria, Belgia, Finlandia, Niemcy, Grecja, Irlandia, Włochy, Luksemburg, Holandia, Portugalia, Szwecja lub Wielka Brytania;
• postępowanie rozwodowe rozpoczęto przed sobota, 1 maja 2004 r. i przeprowadzono w jednym z następujących krajów: Cypr, Czechy, Estonia, Węgry, Łotwa, Litwa, Malta, Polska, Słowacja lub Słowenia;
• postępowanie rozwodowe rozpoczęto przed 1 stycznia 2007 r. i przeprowadzono w Rumunii lub Bułgarii.

W takim przypadku prawnik we Francji będzie musiał wysłać wniosek o uznanie decyzji rozwodowej wydanej za granicą bezpośrednio do prokuratora publicznego, tj. „procureur de la République”.

„Procureur de la République” sprawdzi, czy rozwód spełnia wymogi prawa francuskiego, tj. czy jest zgodny z porządkiem publicznym, czyli „conforme à l’ordre public”.

W takim przypadku musisz przesłać wniosek o przeprowadzenie „vérification d’opposabilité” do odpowiedniego prokuratora publicznego, tj. „procureur de la République”, zależnie od organu administracyjnego, który przeprowadził i zarejestrował Twoje małżeństwo we Francji. Aby znaleźć dane do kontaktu, przeszukaj ten katalog, wprowadzając swój kod pocztowy i wybierając „tribunal judiciaire”. Jeżeli ślub odbył się za granicą, należy skontaktować się z „tribunal judiciaire” w Nantes.

Wniosek musi zawierać następujące dokumenty: 

• kompletny egzemplarz decyzji rozwodowej (oryginał lub kopia poświadczona);
• oficjalny dowód ostateczności decyzji, np. zaświadczenie o niewniesieniu odwołania, zaświadczenie sporządzone przez prawnika lub inny organ, akt zwolnienia ze zobowiązań lub jakikolwiek inny zagraniczny akt wymieniający tę decyzję;
• dowód narodowości osób, których dotyczy sprawa;
• dokument z dnia złożenia wniosku, który potwierdza miejsce zamieszkania, zwany „justificatif de domicile”, w odniesieniu do Ciebie i byłego małżonka;
• pełny odpis aktu urodzenia i aktu małżeństwa;
• tłumaczenie wszystkich oficjalnych dokumentów w języku obcym przez tłumacza przysięgłego zwanego „traducteur assermenté” (patrz wyżej).

Jeżeli prokurator publiczny, tj. „procureur de la République”, uzna, że decyzja wydana za granicą jest zgodna z przepisami francuskiego prawa prywatnego międzynarodowego, wyśle pismo bezpośrednio do organów, które posiadają Twoje akty urodzenia lub małżeństwa, aby mogły zarejestrować rozwód, tj.:

• do urzędu miejskiego (ratusza) miasta, w którym się urodziłaś, jeśli urodziłaś się we Francji;
• do urzędu miejskiego (ratusza) miasta, w którym zawarłaś małżeństwo, jeśli małżeństwo zostało zawarte we Francji;
• do specjalnego departamentu francuskiego Ministerstwa Spraw Zagranicznych o nazwie „Service Central d’Etat Civil”, z siedzibą w Nantes, jeśli zostałaś naturalizowana we Francji.

Może to potrwać kilka tygodni. Po zarejestrowaniu rozwodu zostaniesz o tym poinformowana przez właściwy organ.

Jeżeli nie otrzymasz żadnej informacji po dwóch miesiącach, skontaktuj się z prokuratorem, do którego skierowałaś swój wniosek, telefonicznie lub pocztą elektroniczną, aby dowiedzieć się, jak toczy się Twoja sprawa.