ការលែងលះនៅប្រទេសបារាំង

ប្រសិនបើបច្ចុប្បន្នអ្នករស់នៅក្នុងប្រទេសបារាំង ហើយចង់ធ្វើការលែងលះ យើងសូមណែនាំឱ្យពិនិត្យមើលជាមុនសិនថាតើវាអាចទៅរួចដែរឬទេក្នុង ការលែងលះនៅក្នុងប្រទេសមួយផ្សេងទៀត ឧទាហរណ៍ ប្រទេសកំណើតរបស់អ្នក និងថាតើវាមានប្រយោជន៍ច្រើនសម្រាប់អ្នកឬអត់។ 

អ្នកនឹងត្រូវចាត់វិធានការឱ្យបានឆាប់រហ័ស ព្រោះប្រសិនបើអ្នកអាចលែងលះគ្នាក្នុងប្រទេសច្រើនជាងមួយ ការលែងលះជាធម្មតានឹងធ្វើឡើងនៅក្នុងប្រទេសដែលពាក្យសុំត្រូវបានបង្កើតឡើងជាលើកដំបូងគេបង្អស់។

ប្រសិនបើអ្នកចូលរួមក្នុងដំណើរការលែងលះនៅប្រទេសបារាំង នេះគឺជារឿងមួយចំនួនដែលត្រូវចងចាំ៖

• នីតិវិធីលែងលះមានពីរប្រភេទ គឺនីតិវិធីដែលមានភាពស្រុះស្រួលគ្នា និងនីតិវិធីដែលមានជម្លោះ៖ 
  • នីតិវិធីដែលមានជម្លោះអាចមានរយៈពេលយូរ មានភាពតានតឹង ស្មុគស្មាញ មានតម្លៃថ្លៃ ហើយជួនកាលមានរយៈពេលយូរឆ្នាំឯណោះ។
  • ការលែងលះដែលមានភាពស្រុះស្រួលគ្នាគឺលឿនជាងនេះ ហើយក៏ចំណាយតិចដែរ ប៉ុន្តែតម្រូវឱ្យប្តីឬប្រពន្ធយល់ព្រមលើលក្ខខណ្ឌទាំងអស់នៃការលែងលះ។ 
• គួរឱ្យស្តាយ ប្រព័ន្ធច្បាប់របស់ប្រទេសបារាំងបច្ចុប្បន្នគឺងាយទទួលរងទៅនឹងការរំលោភបំពានដែលកើតមានក្រោយការបែកបាក់គ្នាជាខ្លាំង។ មិនមែនចៅក្រមប្រទេសបារាំងទាំងអស់សុទ្ធតែដឹង ឬសុទ្ធតែទទួលបាន ការបំពាក់បំប៉នដើម្បីសម្គាល់ទៅលើ អាកប្បកិរិយាធម្មតារបស់អ្នកបំពាន និងយុទ្ធសាស្ត្រដែលពួកគេប្រើដើម្បីរៀបចំប្រព័ន្ធយ៉ាងប៉ិនប្រសប់។
• វាពិតជាចាំបាច់ណាស់ក្នុងការរៀបចំឱ្យបានល្អជាមុន ប្រសិនបើអាចធ្វើទៅរួច មុនពេលដែលអ្នកចាកចេញពីប្តីឬប្រពន្ធរបស់អ្នក ខណៈពេលដែលអ្នកនៅតែមានលទ្ធភាពទទួលបានឯកសារផ្នែកហិរញ្ញវត្ថុ។ វានឹងអាស្រ័យទៅលើអ្នកក្នុងការផ្តល់ភស្តុតាងនៃប្រាក់ចំណូល និងទ្រព្យសម្បត្តិរបស់ប្តីឬប្រពន្ធរបស់អ្នក។ ចៅក្រមនឹងមិនអាចស៊ើបអង្កេតដើម្បីស្វែងរកប្រភពហិរញ្ញវត្ថុរបស់ពួកគេបានទេ។

នៅប្រទេសបារាំង ដោយមិនគិតពីប្រភេទនៃនីតិវិធីលែងលះដែលត្រូវបានជ្រើសរើស ប្តីឬប្រពន្ធនីមួយៗត្រូវតែ ជួលមេធាវី។ តួនាទីរបស់ពួកគេគឺផ្តល់ការណែនាំដល់កូនក្តីរបស់ពួកគេពេញមួយនីតិវិធី ដើម្បីទំនាក់ទំនងជាមួយមេធាវីផ្សេងទៀត និងចាត់វិធានការទៅតាមផ្លូវច្បាប់។

ប្ដីប្រពន្ធមិនត្រូវបានអនុញ្ញាតឱ្យជ្រើសរើសមេធាវីដូចគ្នានោះទេ ហើយក៏មិនអាចជាមេធាវីរបស់ពួកគេនៅក្នុងក្រុមហ៊ុនច្បាប់ដូចគ្នាដែរ៖ អាសយដ្ឋានរបស់ពួកគេត្រូវតែខុសគ្នា។

“Huissier de justice” អាចត្រូវបានកោះហាវឱ្យធ្វើអន្តរាគមន៍តាមសំណើរបស់មេធាវីរបស់អ្នកសម្រាប់ហេតុផលផ្សេងៗ ឧទាហរណ៍៖ 

• ដើម្បីបង្កើតបញ្ជីសារពើភ័ណ្ឌនៃទ្រព្យសម្បត្តិរបស់អ្នក។ 
• ដើម្បីធ្វើការជូនដំណឹងជាផ្លូវការដល់ភាគីក្នុងអំឡុងពេលនីតិវិធីនៃការលែងលះ ពោលគឺបម្រើឯកសារផ្លូវច្បាប់ដល់ភាគីប្រឆាំង
• ប្រសិនបើតម្រូវ ដើម្បីអនុវត្តវិធានការដែលកំណត់ដោយចៅក្រម។ ឧទាហរណ៍ ក្នុងករណីដែលមិនមានការបង់នូវការរួមចំណែកផ្នែកហិរញ្ញវត្ថុរបស់ប្តីឬប្រពន្ធដែលគេស្គាល់ថាជា “pension alimentaire” ។

ប្រសិនបើអ្នកមានការលែងលះដែលមានភាពស្រុះស្រួលគ្នា និង/ឬមានទ្រព្យសម្បត្តិដើម្បីចែករំលែក សារការី ឬ “notaire” នឹងចូលរួមក្នុងនីតិវិធីនៃការលែងលះ។

“Juge aux affaires familiales” គឺជាចៅក្រមដែលដោះស្រាយរាល់បញ្ហាដែលទាក់ទងនឹងច្បាប់គ្រួសារ។ 

ពួកគេអង្គុយនៅក្នុងតុលាការដែលគេស្គាល់ថាជា “tribunal judiciaire” ។

ជាមួយនឹងករណីលើកលែងនៃប្រភេទជាក់លាក់នៃការលែងលះដែលមានភាពស្រុះស្រួលគ្នា ដែលត្រូវបានគេស្គាល់ថាជាការលែងលះដោយការយល់ព្រមទៅវិញទៅមកដោយកិច្ចព្រមព្រៀងរបស់មេធាវី ឬ “divorce par consentement mutuel par acte d’avocat” រាល់នីតិវិធីនៃការលែងលះត្រូវតែចាប់ផ្តើមតាមរយៈមេធាវីមុន “tribunal judiciaire” ។

ពាក្យសុំលែងលះត្រូវតែធ្វើឡើង៖ 

• មុនពេល “tribunal judiciaire” នៅកន្លែងដែលគ្រួសាររស់នៅបច្ចុប្បន្ន
• ឬប្រសិនបើប្តីប្រពន្ធត្រូវបានបែកគ្នា ហើយមានកូនដែលជាអនីតិជន មុនពេល “tribunal judiciaire” នៅកន្លែងរស់នៅរបស់ឪពុកឬម្តាយដែលមានការមើលថែទាំកុមារ
• ឬប្រសិនបើប្តីប្រពន្ធត្រូវបានបែកគ្នា ហើយមិនមានកូនណាម្នាក់ដែលជាអនីតិជន មុនពេល “tribunal judiciaire” នៅកន្លែងរស់នៅរបស់ប្ដីប្រពន្ធដែលមិនបានចាប់ផ្តើមនីតិវិធីនៃការលែងលះ។

ក្នុងករណីមានការលែងលះដែលមានភាពស្រុះស្រួលគ្នានៅចំពោះមុខចៅក្រម តុលាការដែលមានយុត្តាធិការអាចជាតុលាការមកពីកន្លែងដែលប្ដីឬប្រពន្ធណាម្នាក់រស់នៅ។

សាលាឧទ្ធរណ៍ ឬ “cour d’appel” អាចត្រូវបានគេកោះហៅមក ប្រសិនបើប្ដីឬប្រពន្ធណាម្នាក់មិនយល់ស្របនឹងការសម្រេចដែលធ្វើឡើងដោយចៅក្រម។ ពួកគេអាចជំទាស់នឹងការសម្រេចដោយចាប់ផ្តើមនីតិវិធីដែលហៅថាបណ្តឹងឧទ្ធរណ៍ ឬ “appel” ។ នេះត្រូវបានធ្វើឡើងតាមរយៈមេធាវីរបស់ពួកគេ។ 

សំណុំរឿងនេះនឹងត្រូវជំនុំជម្រះជាលើកទីពីរ លើកនេះដោយ “cour d’appel” ដែលនឹងពិនិត្យមើលថាមិនមានកំហុសនៃច្បាប់មុនពេលបញ្ជាក់ ឬធ្វើវិសោធនកម្មសេចក្តីសម្រេចនៃ “juge aux affaires familiales” ។

“Associations” អាចផ្តល់ឱ្យអ្នកនូវដំបូន្មានផ្នែកច្បាប់ដោយឥតគិតថ្លៃ ប្រសិនបើអ្នកចង់ពិនិត្យមើលព័ត៌មានជាក់លាក់មុន ឬអំឡុងពេលដំណើរការនៃការលែងលះ។

នីតិវិធីនេះជាធម្មតាលឿនបំផុត។ ចៅក្រមមិនត្រូវចូលរួមទេ លុះត្រាតែកូនរបស់ប្ដីឬប្រពន្ធម្នាក់ស្នើសុំសវនាការជាមួយចៅក្រម។

ជាដំបូង វាមានសារៈសំខាន់ណាស់ក្នុងការធានាថាការលែងលះនេះត្រូវបានទទួលស្គាល់ជាអន្តរជាតិ

នីតិវិធីនេះមិនត្រូវបានទទួលស្គាល់ដោយប្រទេសជាច្រើន រួមទាំងនៅក្នុងសហភាពអឺរ៉ុបផងដែរ។

ប្រសិនបើអ្នកត្រូវការ មានការទទួលស្គាល់ការលែងលះនៅក្នុងប្រទេសបារាំងរបស់អ្នក នៅក្នុងប្រទេសមួយផ្សេងទៀត ឧទាហរណ៍ប្រទេសដើមកំណើតរបស់អ្នក៖

• ស្នើសុំឱ្យមេធាវីរបស់អ្នកពិនិត្យមើលថាតើ “divorce par consentement mutuel par acte d’avocat” ត្រូវបានទទួលស្គាល់នៅទីនោះដែរឬទេ
• ប្រសិនបើនេះមិនមែនជាករណីទេ អ្នកត្រូវតែផ្ញើសំណើដែលហៅថា “requête” ទៅកាន់ចៅក្រមតុលាការគ្រួសារដែលគេស្គាល់ថាជា “juge aux affaires familiales” ដើម្បីឱ្យពួកគេអាចយល់ព្រមលើការលែងលះរបស់អ្នក។

របៀបដែលវាដំណើរការ

នីតិវិធីមានដូចខាងក្រោម៖

1. ប្តីឬប្រពន្ធនីមួយៗត្រូវជួលមេធាវីផ្សេងគ្នា។ 
2. មេធាវីព្រាងកិច្ចព្រមព្រៀងមួយដែលគេស្គាល់ថាជា “convention” រួមគ្នា ដែលរៀបរាប់លម្អិតអំពីលក្ខខណ្ឌនៃការលែងលះ ដែលប្តីប្រពន្ធបានយល់ព្រម។
3. ប្រសិនបើអ្នកមានទ្រព្យសម្បត្តិរួម មេធាវីនឹងចូលរួមជាមួយអ្នកជំនាញផ្នែកច្បាប់ហៅថា សារការី ឬ “notaire” ដើម្បីពង្រាងឯកសារហៅថា សេចក្តីថ្លែងការណ៍នៃការទូទាត់ ឬការចុះបញ្ជី “état liquidatif” និងវាយតម្លៃទៅលើទ្រព្យសម្បត្តិណាមួយ។ បន្ទាប់មកមេធាវីនឹងសង្ខេបអំពី “état liquidatif” ក្នុង “convention” នៃការលែងលះ។
4. នៅពេលដែល “convention” ត្រូវបានបញ្ចប់ មេធាវីនីមួយៗនឹងផ្ញើវាទៅកូនក្តីរបស់ពួកគេតាមប្រៃសណីយ៍ដែលបានចុះឈ្មោះជាមួយនឹងភស្តុតាងនៃបង្កាន់ដៃដែលគេស្គាល់ថាជា “lettre recommandée avec accusé de réception” ។ សំបុត្រនេះត្រូវតែប្រគល់ដោយផ្ទាល់ទៅប្តីឬប្រពន្ធនីមួយៗ។ បន្ទាប់មកពួកគេមានរយៈពេល 15 ថ្ងៃ សម្រាប់ការពិចារណា។
5. នៅពេលដែលពេលវេលានេះកន្លងផុតទៅ ប្តីឬប្រពន្ធ និងមេធាវីនឹងចុះហត្ថលេខារួមគ្នានៅលើ “conventions” ។ កិច្ចព្រមព្រៀងនេះត្រូវបានចុះហត្ថលេខាដោយផ្ទាល់ជាមួយ “notaire” ប្រសិនបើមានទ្រព្យសម្បត្តិដែលត្រូវបែងចែក។ បើមិនដូច្នេះទេ មេធាវីនឹងបញ្ជូន “convention” តាមប្រៃសណីយ៍ទៅកាន់ “notaire” ដើម្បីកត់ត្រាទុក។
6. សារការីផ្តល់ឱ្យប្តីឬប្រពន្ធនូវឯកសារបញ្ជាក់ពីការលែងលះ ដែលត្រូវបានគេស្គាល់ថាជាវិញ្ញាបនបត្រនៃ “attestation de divorce” ។ ការលែងលះត្រូវចូលជាធរមាននៅថ្ងៃនោះ។
7. មេធាវីនីមួយៗនឹងកត់ត្រាការលែងលះនៅលើឯកសារអត្រានុកូលដ្ឋានរបស់កូនក្តីរបស់ពួកគេ។ 

ថិរវេលា

នីតិវិធីទាំងនេះគឺលឿនបំផុត ហើយអាចចំណាយពេលពី 15 ថ្ងៃ ទៅពីរឬបីខែ អាស្រ័យលើភាពស្មុគស្មាញនៃការលែងលះរបស់អ្នក។

ប្រសិនបើអ្នក និងប្តីឬប្រពន្ធរបស់អ្នកយល់ព្រមលើការរៀបចំទាំងអស់នៃការលែងលះ ប៉ុន្តែ “divorce par consentement mutuel par acte avocat” មិនមែនជាជម្រើសសម្រាប់អ្នកទេ។ ឧទាហរណ៍ ប្រសិនបើវាមិនត្រូវបានគេទទួលស្គាល់ក្នុងប្រទេសដែលអ្នកត្រូវការឱ្យមានការទទួលស្គាល់ទេ អ្នកនឹងត្រូវចាប់ផ្តើមនីតិវិធីមួយដែលហៅថា “requête” មុនចៅក្រមតុលាការគ្រួសារដែលគេស្គាល់ថា “juge aux affaires familiales (JAF)” ។

របៀបដែលវាដំណើរការ

អ្នកនឹងត្រូវអនុវត្តតាមនីតិវិធីដូចគ្នានឹង “divorce par consentement mutuel par acte avocat” ដើម្បីទទួលបានការលែងលះ “convention” ។ 

បន្ទាប់មក មេធាវីរបស់អ្នកនឹងផ្ញើ “convention” អមដោយ “état liquidatif” ទៅដល់ “juge aux affaires familiales” ហើយសុំឱ្យពួកគេចុះហត្ថលេខាលើវា។ នេះគឺជានីតិវិធីដែលគេស្គាល់ថា “requête” ។ នេះអាចត្រូវបានធ្វើឡើងពីរវិធី៖

• ជាពាក្យសុំរួមគ្នាដោយប្តីឬប្រពន្ធទាំងពីរ ដែលគេស្គាល់ថាជា “requête conjointe” ។ ក្នុងករណីនេះ ឯកសារត្រូវរៀបចំឡើងដោយមេធាវីទាំងពីរ ហើយចុះហត្ថលេខាដោយប្តីប្រពន្ធទាំងពីរ។ 
• ជាកម្មវិធីដែលធ្វើឡើងដោយប្តីប្រពន្ធតែម្នាក់។ នេះត្រូវធ្វើតាមរយៈមេធាវីរបស់ពួកគេ ហើយបន្ទាប់មកទទួលយក និងចុះហត្ថលេខាដោយប្ដីឬប្រពន្ធម្នាក់ទៀត។ 

បន្ទាប់មក ចៅក្រមអាចផ្ទៀងផ្ទាត់កិច្ចព្រមព្រៀងរបស់អ្នក និងផ្តល់ការលែងលះរបស់អ្នក។ នីតិវិធីនេះជាធម្មតាមានភាពរហ័ស ដោយមិនចាំបាច់ទៅតុលាការដើម្បីធ្វើសក្ខីកម្មនោះទេ។  

ថិរវេលា

បន្ថែមពីលើពេលវេលាដែលបានកំណត់សម្រាប់ការព្រាងច្បាប់លែងលះ “convention” ជាធម្មតា ចាំបាច់ត្រូវទុកពេលចន្លោះពីពីរទៅ ប្រាំមួយ​​ខែ ដើម្បីទទួលបានសុពលភាពរបស់ចៅក្រម អាស្រ័យទៅលើទីតាំងរបស់តុលាការដែលបានពាក់ព័ន្ធ។

នីតិវិធីលែងលះដែលគេស្គាល់ថាជា ការទទួលយកការលែងលះ ឬ “divorce accepté” អាចត្រូវបានប្រើ ប្រសិនបើអ្នកទាំងពីរយល់ព្រមលើគោលការណ៍នៃការលែងលះ ប៉ុន្តែមិនយល់ព្រមលើលក្ខខណ្ឌរបស់វា។

មុនពេលចាប់ផ្តើមនីតិវិធីលែងលះជាមួយចៅក្រម អ្នកត្រូវតែចុះហត្ថលេខាលើឯកសារមួយហៅថា សេចក្តីថ្លែងការនៃការទទួលយក ឬ “procès-verbal d’acceptation” ដែលចែងថាអ្នកទាំងពីរយល់ព្រមតាមគោលការណ៍នៃការលែងលះ។

នីតិវិធីលែងលះដែលគេស្គាល់ថាជា ការលែងលះដោយកំហុស ឬ “divorce pour faute” អាចត្រូវបានប្រើប្រាស់ក្នុងករណីមានអំពើខុសឆ្គងធ្ងន់ធ្ងរដោយប្ដីឬប្រពន្ធណាម្នាក់។ ឧទាហរណ៍ ក្នុងករណីមានការរំលោភបំពានក្នុងគ្រួសារ ឬអំពើផិតក្បត់។ 

អ្នកមិនត្រូវការការយល់ព្រមពីប្តីឬប្រពន្ធរបស់អ្នកដើម្បីដាក់ពាក្យសុំសម្រាប់ការលែងលះនេះទេ។

តើកំហុសមួយណាអាចត្រូវបានគេយកមកពិចារណា?

• កំហុសត្រូវតែធ្ងន់ធ្ងរគ្រប់គ្រាន់ ដើម្បីធ្វើឱ្យវាមិនអាចបន្តរស់នៅជាមួយគ្នាបាន។ មេធាវីរបស់អ្នកអាចណែនាំអ្នកអំពីឱកាសរបស់អ្នកក្នុងការទទួលបានការលែងលះនេះ។ 
• អ្នកត្រូវតែអាចបញ្ជាក់ពីកំហុស ឧទាហរណ៍ ជាមួយនឹងសេចក្តីថ្លែងការណ៍របស់សាក្សី វិញ្ញាបនបត្រពេទ្យ ឬសូម្បីតែបណ្តឹង។ 

តើការលែងលះបែបនេះមានផលវិបាកយ៉ាងណា?

• ប្រសិនបើកំហុសត្រូវបានទទួលស្គាល់ដោយចៅក្រម ប្តីឬប្រពន្ធរបស់អ្នកអាចត្រូវបានបញ្ជាឱ្យបង់ប្រាក់សំណងដល់អ្នក។ ជាទូទៅ ផលបូកសរុបដែលចៅក្រមទាមទារមានចំនួនប៉ុន្មានពាន់អឺរ៉ូ។
• អ្នកគួរជ្រាបដឹងថាការជជែកដេញដោលផ្លូវច្បាប់ក្នុងប្រភេទនៃការលែងលះបែបនេះអាចមានលក្ខណៈចម្រូងចម្រាសខ្លាំង។ អ្នកនឹងត្រូវរៀបចំសម្រាប់រឿងនេះជាមួយនឹងមេធាវីរបស់អ្នក។
• ប្រសិនបើចៅក្រមពិចារណាថាគ្មានកំហុស នោះពួកគេអាចនឹងមិនសម្រេចឱ្យមានការលែងលះនោះទេ។ ដូច្នេះយើងសូមណែនាំយ៉ាងខ្លាំងឱ្យដាក់សំណើសម្រាប់ប្រភេទផ្សេងគ្នានៃការលែងលះក្នុងពេលតែមួយ ដែលគេស្គាល់ថាជាការលែងលះសម្រាប់ការផ្លាស់ប្តូរយ៉ាងច្បាស់លាស់នៃទំនាក់ទំនងអាពាហ៍ពិពាហ៍ ឬ “divorce pour altération définitive du lien conjugal” ។ ធ្វើតាមវិធីនេះ នីតិវិធីនៃការលែងលះនឹងមិនត្រូវចាប់ផ្តើមឡើងវិញតាំងពីដំបូង ប្រសិនបើចៅក្រមមិនយល់ស្របថាប្តីឬប្រពន្ធមានកំហុស។ ចៅក្រមនឹងពិនិត្យសំណើសុំ “divorce pour faute” ហើយក្នុងករណីមានការបដិសេធ ពួកគេនឹងពិនិត្យមើលសំណើផ្សេងទៀត។

នីតិវិធីលែងលះដែលគេស្គាល់ថាជា ការលែងលះសម្រាប់ការផ្លាស់ប្តូរយ៉ាងច្បាស់លាស់នៃទំនាក់ទំនងអាពាហ៍ពិពាហ៍ ឬ “divorce pour altération définitive du lien conjugal” អាចប្រើបាន ប្រសិនបើអ្នកអាចបង្ហាញថាអ្នកមិនបានរស់នៅជាមួយប្តីឬប្រពន្ធរបស់អ្នកយ៉ាងហោចណាស់មួយឆ្នាំ។ 

អ្នកមិនត្រូវការការយល់ព្រមពីប្តីឬប្រពន្ធរបស់អ្នកដើម្បីដាក់ពាក្យសុំសម្រាប់ការលែងលះនេះទេ។

អ្វីដែលត្រូវធ្វើនៅក្នុងករណីនៃការបែកគ្នាថ្មីៗ

ប្រសិនបើអ្នកមិនបានរស់នៅជាមួយគ្នាតិចជាងមួយឆ្នាំទេ អ្នកនៅតែអាចចាប់ផ្តើមនីតិវិធីនេះ ដើម្បីចាប់ផ្តើមដំណើរការនេះ។ 

បន្ទាប់មក ចៅក្រមនឹងពន្យារសំណុំរឿងនេះ រហូតដល់អ្នកអាចបញ្ជាក់ពីការបែកគ្នារយៈពេល 12 ខែនេះ។ 

របៀបក្នុងការបញ្ជាក់អំពីការបែកគ្នាដែលមានរយៈពេល 12 ខែ

ឯកសារដែលអាចធ្វើជាភស្តុតាងនៃការបែកគ្នារយៈពេល 12 ខែ គឺជាឯកសារដែលអាចបញ្ជាក់ពីទីកន្លែងរស់នៅរបស់អ្នក ដូចជាបង្កាន់ដៃនៃការជួល ឬវិក្កយបត្រអគ្គិសនី ឬហ្គាសដែលមានឈ្មោះរបស់អ្នក។

វាពិបាកណាស់ក្នុងការផ្តល់រយៈពេលច្បាស់លាស់ អំពីរយៈពេលដែលនីតិវិធីលែងលះដែលមានជម្លោះនៅក្នុងប្រទេសបារាំងនឹងមានរយៈពេលយូរប៉ុនណា។ ជាទូទៅ នីតិវិធីនេះចំណាយពេលច្រើនឆ្នាំ ហើយរហូតដល់ដប់ឆ្នាំ ប្រសិនបើការប្តឹងឧទ្ធរណ៍ធ្វើឡើងដោយប្តីឬប្រពន្ធណាមួយ រាល់ពេលដែលការសម្រេចរបស់តុលាការត្រូវបានអនុញ្ញាត។

តើរយៈពេលសម្រាប់ការពិចារណាអប្បបរមាមានរយៈពេលប៉ុនណាដែរ?

• ដើម្បីចាប់ផ្តើមជាមួយ ពីរទៅបីខែរវាងពាក្យសុំលែងលះជាផ្លូវការហៅថា “assignation en divorce” ហើយសវនាការដំបូងជាមួយចៅក្រមហៅថា “audience d’orientation” ។
• បន្ទាប់មកយ៉ាងហោចណាស់ប្រាំមួយខែនៃការជជែកដេញដោលគ្នាជាលាយលក្ខណ៍អក្សរ ហៅថា “conclusions” រវាងប្តីឬប្រពន្ធ ដែលធ្វើឡើងតាមរយៈមេធាវីរបស់ពួកគេ។ ការជជែកដេញដោលទាំងនេះ ពេលខ្លះត្រូវចំណាយពេលច្រើនឆ្នាំនៅក្នុងករណីជម្លោះច្រើនបំផុត។
• ក្នុងពេលជាមួយគ្នានេះ ប្រាំមួយខែសម្រាប់ការព្រាងរបាយការណ៍នៃសារការី ឬ “notaire” លើទ្រព្យសម្បត្តិរួម និងបំណុលទាំងអស់របស់ប្តីប្រពន្ធ។
• នៅពេលដែលចៅក្រមបានបញ្ចប់ការជជែកដេញដោល ឬ “conclusions” វានឹងមានរយៈពេលបីទៅប្រាំមួយខែមុនពេលសវនាការចុងក្រោយដែលហៅថា “audience de plaidoirie” ។
• មួយខែរវាង “audience de plaidoirie” និងការផ្តល់សាលក្រមនៃការលែងលះ។ 
• ជាចុងក្រោយ នៅពេលដែលការលែងលះត្រូវបានអនុញ្ញាត ជួនកាលចាំបាច់ត្រូវចាប់ផ្តើមនីតិវិធីច្បាប់ថ្មី ដើម្បីបញ្ចប់ការបែងចែកទ្រព្យសម្បត្តិ ដែលជាទូទៅត្រូវចំណាយពេលពីមួយទៅពីរឆ្នាំកន្លះ។

ចុះបើប្ដីឬប្រពន្ធណាមួយជំទាស់នឹងការសម្រេចរបស់ចៅក្រម?

គ្រប់ពេល ចៅក្រមផ្តល់សេចក្តីសម្រេចមួយ ប្តីឬប្រពន្ធនីមួយៗមានជម្រើសក្នុងការដាក់បណ្តឹងឧទ្ធរណ៍ ឬ “appel” ទៅសាលាឧទ្ធរណ៍ ឬ “cour d’appel” ។ តាមច្បាប់ទូទៅ ពួកគេមានពេលមួយខែដើម្បីដាក់ “appel” ឬពីរខែ ប្រសិនបើពួកគេរស់នៅបរទេស។

គួរឱ្យស្តាយ នេះអាចពន្យឺតដំណើរការយ៉ាងខ្លាំង ដោយសារតែ៖

• នីតិវិធីមួយមុនពេល “cour d’appel” ជាធម្មតាចំណាយពេលពីមួយទៅពីរឆ្នាំ
• “appel” នីមួយៗផ្អាកដំណើរការការលែងលះរហូតដល់ចៅក្រម “cour d’appel” ធ្វើការសម្រេច។

វាពិតជាចាំបាច់ណាស់ក្នុងការរៀបចំឱ្យបានល្អជាមុន ប្រសិនបើអាចធ្វើទៅបាន មុនពេលដែលអ្នកចាកចេញពីប្តីឬប្រពន្ធរបស់អ្នក ខណៈពេលដែលអ្នកនៅតែមានលទ្ធភាពទទួលបានឯកសារផ្នែកហិរញ្ញវត្ថុ។

ខាងក្រោមនេះជាប្រភេទឯកសារដែលត្រូវចងក្រង៖

• ឯកសារសម្គាល់អត្តសញ្ញាណរបស់អ្នក និងកូនរបស់អ្នក៖ អត្តសញ្ញាណបណ្ណ លិខិតឆ្លងដែន ជាដើម។
• ឯកសារអន្តោប្រវេសន៍របស់អ្នក៖ បណ្ណស្នាក់នៅប្រទេសបារាំងរបស់អ្នក ឬ “titre de séjour” បង្កាន់ដៃនៃពាក្យសុំរបស់អ្នកសម្រាប់បណ្ណស្នាក់នៅ ឬ “récépissé” ឬ “attestation de demande d’asile” ឬការបញ្ជាក់ពីការស្នើសុំសិទ្ធិជ្រកកោន។
• សៀវភៅកត់ត្រាដែលរៀបរាប់លម្អិតអំពីសមាសភាពគ្រួសាររបស់អ្នក ដែលគេស្គាល់ថាជា “livret de famille” ប្រសិនបើអ្នកមាន។
• ច្បាប់ចម្លងសំបុត្រអាពាហ៍ពិពាហ៍ និងសំបុត្រកំណើតរបស់អ្នកដែលមានកាលបរិច្ឆេទក្នុងរយៈពេលបីខែចុងក្រោយសម្រាប់វិញ្ញាបនបត្រប្រទេសបារាំង និងតិចជាងប្រាំមួយខែសម្រាប់វិញ្ញាបនបត្របរទេស។ សូមបញ្ជាក់ថា ក្នុងប្រទេសខ្លះសំបុត្រកំណើតដើមគឺចេញឱ្យតែម្ដងគត់។ ប្រសិនបើករណីនេះជាករណីសម្រាប់អ្នក សូមចងចាំថាត្រូវបញ្ជាក់វាជូនមេធាវីរបស់អ្នក ដើម្បីឱ្យពួកគេអាចធានាថាអ្នកបានយកវាមកវិញនៅចុងបញ្ចប់នៃដំណើរការ។ 
• បណ្ណថែទាំសុខភាពរបស់អ្នក ឬ “carte vitale” ។
• ឯកសាររបស់ស្ថាប័នរដ្ឋបាលប្រទេសបារាំងដែលទទួលខុសត្រូវលើការទូទាត់ជំនួយផ្នែកហិរញ្ញវត្ថុដល់គ្រួសារដែលគេស្គាល់ថាជា “Caisse d’allocations familiales (Caf)” ។
• រូបថតឯកសាររបស់ប្តីឬប្រពន្ធអ្នក៖ ការជូនដំណឹងអំពីពន្ធ បង្កាន់ដៃបើកប្រាក់បៀវត្សរ៍ របាយការណ៍គណនី កិច្ចសន្យាការងារ ។ល។
• ភស្តុតាងនៃប្រភពចំណូលដែលមិនបានប្រកាសផ្សេងទៀត៖ រូបថតនៃសាច់ប្រាក់ សៀវភៅកត់ត្រា ការទិញទំនិញជាដើម។
• ភស្តុតាងនៃទ្រព្យសម្បត្តិ និងអចលនទ្រព្យរបស់ប្ដីឬប្រពន្ធអ្នក ឬទ្រព្យដែលអ្នកមានរួមជាមួយពួកគេ៖ ដូចជាផ្នែកអចលនទ្រព្យ ការវិនិយោគជាដើម
• ឯកសារទាក់ទងនឹងកុមារ៖ សកម្មភាពក្នុងសាលា សកម្មភាពក្រៅកម្មវិធីសិក្សា ថ្លៃអាហារដ្ឋាន ថ្លៃព្យាបាល។ល។
• អ្វីក៏ដោយដែលអាច បញ្ជាក់អំពីការរំលោភក្នុងគ្រួសារណាមួយ ដែលអ្នកធ្លាប់មានបទពិសោធន៍។

ដោយមិនគិតពីនីតិវិធីនៃការ លែងលះដែលបានជ្រើសរើស អ្នកនឹងត្រូវការ ជួលមេធាវី ដោយធានាថាវាមិនមែនជាមេធាវីដូចគ្នាជាមួយប្តីឬប្រពន្ធរបស់អ្នកទេ ហើយពួកគេមិនមែនជាកម្មសិទ្ធិរបស់ក្រុមហ៊ុនច្បាប់ដូចគ្នាជាមួយនឹងមេធាវីរបស់ប្តីឬប្រពន្ធរបស់អ្នកដែរ។

ប្រសិនបើកត្តានៃស្ថានភាពអាពាហ៍ពិពាហ៍របស់អ្នកពាក់ព័ន្ធនឹងប្រទេសមួយផ្សេងទៀត យើងសូមណែនាំយ៉ាងខ្លាំងឱ្យជ្រើសរើសមេធាវីដែលមានឯកទេសខាងច្បាប់អន្តរជាតិឯកជន។

ច្បាប់ដែលអនុវត្តចំពោះការបែងចែកអចលនទ្រព្យក្នុងករណីមានការលែងលះត្រូវបានគេហៅថា ប្រព័ន្ធគ្រប់គ្រងការបែងចែកទ្រព្យសម្បត្តិរវាងប្ដីឬប្រពន្ធ ឬ “régime matrimonial” ។ 

ចៅក្រមនៅប្រទេសបារាំងអាចអនុវត្ត “régime matrimonial” ជាជនជាតិបារាំង ឬជនបរទេសអាស្រ័យលើស្ថានភាពរបស់អ្នក។

តើខ្ញុំអាចដឹងដោយរបៀបណាថាតើ “régime matrimonial” របស់ខ្ញុំគឺជាអ្វី?

ប្រសិនបើអ្នកបានចុះហត្ថលេខាលើកិច្ចសន្យាអាពាហ៍ពិពាហ៍ ជាធម្មតាវាបញ្ជាក់ពី “régime matrimonial ដែលបានជ្រើសរើស។ 

ទោះយ៉ាងណាក៏ដោយ ក្នុងករណីខ្លះ “régime matrimonial” ដំបូងរបស់អ្នកអាចផ្លាស់ប្តូរ។ ឧទាហរណ៍ ប្រសិនបើអ្នកបានផ្លាស់ប្តូរទីកន្លែងដែលអ្នកធ្លាប់រស់នៅយូរជាងដប់ឆ្នាំ។ 

នេះអាចអាស្រ័យលើលក្ខណវិនិច្ឆយជាច្រើន ឧទាហរណ៍៖ 

• ប្រទេសដែលអ្នកបានរៀបការ
• ប្រទេសនៃលំនៅដ្ឋានរួមដំបូងរបស់អ្នកជាមួយប្តីឬប្រពន្ធរបស់អ្នក
• ប្រទេសនៃទីកន្លែងដែលអ្នកធ្លាប់រស់នៅបច្ចុប្បន្នរបស់អ្នក។ 

ច្បាប់ទាំងនេះប្រែប្រួលអាស្រ័យលើប្រទេសដែលពាក់ព័ន្ធ៖ 

• ប្រទេសមួយចំនួនបានចុះហត្ថលេខាលើកិច្ចព្រមព្រៀងទ្វេភាគីជាមួយប្រទេសបារាំង ឬអនុសញ្ញាទីក្រុងឡាអេ។ បញ្ជីនៃប្រទេសទាំងនេះអាចរកបាននៅលើ គេហទំព័រនេះនេះ។
• រវាងបណ្តាប្រទេសនៅក្នុងសហភាពអឺរ៉ុប បទបញ្ញត្តិ Brussels II bis ត្រូវបានអនុវត្តនាពេលបច្ចុប្បន្ន ដែលនឹងត្រូវជំនួសដោយបទបញ្ញត្តិ Brussels II Ter ចាប់ពីថ្ងៃទី 1 ខែសីហា ឆ្នាំ 2022 ។ 

មេធាវីរបស់អ្នកនឹងអាចជួយអ្នកឱ្យយល់អំពីច្បាប់ដែលត្រូវអនុវត្តក្នុងស្ថានភាពរបស់អ្នក។ 

ប្រសិនបើប្រព័ន្ធទ្រព្យសម្បត្តិរវាងប្ដីឬប្រពន្ធរបស់អ្នក ឬ “régime matrimonial” គឺស្ថិតក្នុងប្រទេសបារាំង 

ប្រសិនបើនេះជាករណី ដំណើរការជាធម្មតានឹងកាន់តែមានភាពសាមញ្ញ។ 

មានប្រភេទ “régimes matrimoniaux” ជាច្រើននៅក្នុងប្រទេសបារាំង។ 

ប្រសិនបើអ្នកមិនបានចុះហត្ថលេខាលើកិច្ចសន្យាអាពាហ៍ពិពាហ៍ទេ ស្ថានភាពដែលអនុវត្តគឺជាកម្មសិទ្ធិរួមដែលត្រូវបានកាត់ទៅជាទ្រព្យសម្បត្តិដែលទទួលបានបន្ទាប់ពីអាពាហ៍ពិពាហ៍ ឬ “régime de la communauté légale” ត្រូវបានគេស្គាល់ផងដែរថាជា “communauté réduite aux acquêts”៖

• ចលនវត្ថុ ឬអចលនវត្ថុដែលកាន់កាប់មុនពេលរៀបអាពាហ៍ពិពាហ៍នៅតែជាកម្មសិទ្ធិផ្ទាល់ខ្លួនរបស់ប្ដីឬប្រពន្ធនីមួយៗ
• ប្រាក់ចំណូល និងទ្រព្យសម្បត្តិដែលទទួលបានក្នុងអំឡុងពេលរៀបអាពាហ៍ពិពាហ៍ត្រូវបានចាត់ទុកថាជាទ្រព្យសម្បត្តិរួម។

ក្នុងករណីនេះ ករណីនៃការលែងលះគ្នា ទ្រព្យសម្បត្តិរួមជាទូទៅត្រូវបែងចែកជាពីរភាគស្មើៗគ្នា។

ប្រសិនបើ “régime matrimonial” របស់អ្នក គឺបរទេស 

ប្រសិនបើ “régime matrimonial” អនុវត្តទៅលើជនបរទេស មេធាវីរបស់អ្នកនឹងត្រូវបង្ហាញដល់ចៅក្រមរបស់ប្រទេសបារាំងអំពីរបៀបអនុវត្តវាសម្រាប់ការបែងចែកទ្រព្យសម្បត្តិរបស់អ្នក។

ពួកគេត្រូវតែផ្តល់ភស្តុតាងនៃ “régime matrimonial” ។ ឧទាហរណ៍ ដោយទទួលបានឯកសារពីមេធាវីមកពីប្រទេសដែលពាក់ព័ន្ធ ដូចជា៖

• ឯកសារផ្លូវការមួយហៅថា “affidavit”
• ជាលិខិតផ្លូវការមួយ។

មេធាវីរបស់អ្នកប្រហែលជាអាចជួយអ្នកកំណត់ព័ត៌មានដែលឯកសារនេះត្រូវតែមាន។ ឧទាហរណ៍ នេះអាចរួមបញ្ចូល៖

• ប្រសិនបើមានជនជាតិបារាំង “régime matrimonial” ស្មើនឹងប្រព័ន្ធគ្រប់គ្រងការបែងចែកទ្រព្យសម្បត្តិរវាងប្ដីឬប្រពន្ធបរទេស ឬ “régime étranger”
• ច្បាប់នៃការបែងចែកទ្រព្យសម្បត្តិ
• ការប៉ាន់ប្រមាណការកំណត់បរិមាណនៃការបែងចែកទ្រព្យសម្បត្តិរបស់អ្នក ប្រសិនបើការលែងលះត្រូវធ្វើឡើងនៅក្នុងតុលាការនៃប្រទេសនេះ។

នីតិវិធីនៃការលែងលះជាផ្លូវការចាប់ផ្តើមនៅពេលដែលមេធាវីរបស់អ្នក ឬមេធាវីរបស់ប្តីឬប្រពន្ធរបស់អ្នកផ្ញើសំណើជាផ្លូវការសម្រាប់ការលែងលះទៅចៅក្រមគ្រួសារ ឬ “juge aux affaires familiales” ។ នេះត្រូវបានគេស្គាល់ថាជាការដាក់ញត្តិលែងលះ ឬ “assignation en divorce” ។ 

ការជូនដំណឹងអំពី “assignation en divorce” ទៅកាន់ចៅក្រម

ដោយការជូនដំណឹងអំពី “juge aux affaires familiales” នៃ “assignation” មេធាវីអាចជ្រើសរើសការស្នើសុំពីពួកគេ ប្រសិនបើពួកគេយល់ថាវាចាំបាច់៖ 

• ការតែងតាំងអ្នកជំនាញដែលត្រូវបានតែងតាំងដោយតុលាការហៅថាសារការីនៃ “notaire“ ដើម្បីរៀបចំការបែងចែកទ្រព្យសម្បត្តិរបស់ប្តីប្រពន្ធ។
• សវនាការជាមួយចៅក្រម ដែលគេស្គាល់ថាជា “audience d’orientation et sur mesures provisoires” ។ សវនាការនេះអនុញ្ញាតឱ្យចៅក្រមកំណត់វិធានការដែលនឹងមានសុពលភាពសម្រាប់រយៈពេលនៃនីតិវិធីហៅថា “mesures provisoires” ។ ទាំងនេះរួមមាន ប៉ុន្តែមិនមែនមានត្រឹម៖
  • ការបែងចែកកន្លែងស្នាក់នៅ និងយានជំនិះ
  • ការទូទាត់បំណុល 
  • ការទូទាត់ដែលអាចធ្វើបាននៃ ការរួមចំណែកផ្នែកហិរញ្ញវត្ថុពីប្តីឬប្រពន្ធម្នាក់ នៅទូទាំងនីតិវិធីនៃការលែងលះ និង/ឬ ក ការរួមចំណែកផ្នែកហិរញ្ញវត្ថុដើម្បីរួមចំណែកដល់ការចំណាយដែលទាក់ទងនឹងការចំណាយដែលកំពុងបន្តរបស់កូន
  • ការរៀបចំសិទ្ធិធ្វើអាណាព្យាបាលកុមារ។
• វត្តមានរបស់អ្នកបកប្រែនៅ “audience” ប្រសិនបើអ្នកមិននិយាយភាសាបារាំង។ សេវារបស់អ្នកបកប្រែនឹងត្រូវបានទូទាត់ដោយតុលាការ។

ដោយអនុវត្តតាម “assignation en divorce” ចៅក្រមនឹងរៀបចំសវនាការដំបូង ឬ “audience” ជាមួយមេធាវីរបស់ប្តីឬប្រពន្ធ ជាធម្មតាក្នុងរយៈពេលពីរឬបីខែ។ 

ឧទាហរណ៍ ក្នុងករណីមានអាសន្ន ឬករណីមានអំពើហិង្សាក្នុងគ្រួសារ ឬហានិភ័យនៃការចាប់ពង្រត់កូន មេធាវីអាចចាប់ផ្តើមនីតិវិធីមួយហៅថា “à bref délai” ដែលអនុញ្ញាតឱ្យកាលបរិច្ឆេទនៃសវនាការទទួលបានឆាប់ៗ។

សេចក្តីជូនដំណឹងស្តីពី “assignation en divorce” ដល់ប្តីឬប្រពន្ធម្នាក់ទៀត

ប្តីឬប្រពន្ធដែលស្នើសុំលែងលះត្រូវជួលអ្នកជំនាញផ្នែកច្បាប់ហៅថា “huissier de justice” ដើម្បីជូនដំណឹងដល់ប្តីឬប្រពន្ធផ្សេងទៀតអំពី “assignation en divorce” ។ នេះត្រូវបានគេហៅថា “notification” ។

នេះត្រូវបានធ្វើតាមរយៈមេធាវី។

នេះជាជំហានសំខាន់មួយសម្រាប់ដំណើរការលែងលះត្រូវបានចាប់ផ្តើមជាផ្លូវការ។

ពេលលែងលះគ្នា នីតិវិធីនៃការលែងលះត្រូវចាប់ផ្តើមឡើង ហើយការជជែកដេញដោលគ្នារវាងភាគីទាំងសងខាងនឹងធ្វើឡើងជាលាយលក្ខណ៍អក្សរជាចម្បង។ 

ភាគីនីមួយៗនឹងប្តូរវេនគ្នាធ្វើសេចក្តីព្រាង ដោយមានជំនួយពីមេធាវីរបស់ពួកគេ ឯកសារនោះហៅថា "conclusions" បន្ទាប់មកផ្ញើឯកសារទាំងនោះទៅចៅក្រម។

តើពេលណាដែលត្រូវសរសេរ "conclusions"?

“Conclusions” អាចចាំបាច់នៅដំណាក់កាលផ្សេងៗគ្នានៃនីតិវិធី៖

• ក្នុងការរៀបចំសម្រាប់ "audience d’orientation et sur mesures provisoires” ។ ឯកសារនេះផ្តោតលើវិធានការដែលស្នើសុំដោយប្តីឬប្រពន្ធពីចៅក្រមសម្រាប់អំឡុងពេលនៃនីតិវិធីលែងលះ។
• ក្នុងការរៀបចំសម្រាប់វគ្គចុងក្រោយនៃ "audience” ។ ឯកសារនេះរៀបរាប់លម្អិតអំពីការពិត ប្រភេទនៃការលែងលះដ៏ចម្រូងចម្រាសដែលបានជ្រើសរើស និងអ្វីដែលប្តីឬប្រពន្ធចង់ទទួលបាននៅចុងបញ្ចប់នៃការលែងលះ។ 

កំពុងរៀបចំដោយប្រុងប្រយ័ត្ន

ការជជែកដេញដោលទាំងនេះ និងការផ្លាស់ប្តូរនៃ "conclusions" អាចជាការពិបាកនៃពិសោធ ជាពិសេសសម្រាប់អ្នកដែលបានរួចផុតពីការរំលោភបំពានក្នុងគ្រួសារ។ 

នេះច្រើនតែនៅពេលដែលការរំលោភបំពានក្រោយការបែកគ្នានៅតែបន្ត ហើយជនល្មើសនៃការរំលោភបំពានរៀបចំប្រព័ន្ធដោយប្រើ យុទ្ធសាស្ត្រជាក់លាក់ ធ្វើការចោទប្រកាន់លើជនរងគ្រោះ រួមទាំងការទទួលបានសក្ខីកម្មពីមនុស្សជុំវិញខ្លួន។

អ្នកអាចបង្កើតយុទ្ធសាស្ត្រជាមួយមេធាវីរបស់អ្នក ដើម្បីស្វែងរកវិធីឆ្លើយតបចំពោះការវាយប្រហារដែលអាចកើតមានទាំងនេះ។

តើនីតិវិធីជាអ្វី? 

មេធាវីទាំងសងខាងត្រូវប្តូរវេនគ្នាក្នុងការធ្វើសេចក្ដីព្រាងនៃ "conclusions” ដោយខ្លួនឯង។ ជាធម្មតា ពួកគេមានរយៈពេលពីរឬបីខែដើម្បីសរសេរ ហើយបញ្ជូនសេចក្តីព្រាងទៅចៅក្រមមុនពេលកំណត់។

នេះជាវេនរបស់មេធាវីម្ខាងទៀតដើម្បីសរសេរ "conclusions” របស់ពួកគេ ដោយពិចារណាលើចំណុចសំខាន់ដែលសរសេរដោយភាគីម្ខាងទៀត។

ការផ្លាស់ប្តូរទាំងនេះអាចបន្តដូចនេះរហូតដល់រាប់សិបខែ ឬច្រើនឆ្នាំ។

នៅពេលដែលដល់វេនមេធាវីរបស់អ្នកដើម្បីសរសេរ "conclusions” 

នេះជាឱកាសរបស់អ្នកដើម្បីពន្យល់ពីការពិតរបស់អ្នក ហើយសួររកអ្វីដែលអ្នកចង់ទទួលបាននៅចុងបញ្ចប់នៃការលែងលះ ឬឆ្លើយតបទៅនឹងភាគីម្ខាងទៀត "conclusions”៖

• មេធាវីរបស់អ្នកនឹងសួរសំណួរអ្នក ហើយសួរអ្នកសម្រាប់ឯកសារដើម្បីភ្ជាប់ជាមួយ "conclusions” ។ 
• ប្រសិនបើឯកសាររបស់អ្នកមិនមែនជាភាសាបារាំងទេ អ្នក ឬមេធាវីរបស់អ្នកអាចបកប្រែវាដោយខ្លួនឯងដោយមិនចាំបាច់មានអ្នកបកប្រែដែលមានជំនាញវិជ្ជាជីវៈចូលរួម។ នេះត្រូវបានគេស្គាល់ថាជា "traduction libre” ។ អ្នកអាចប្រើគេហទំព័របកប្រែឥតគិតថ្លៃដូចជា Google Translate ឬ DeepL ដើម្បីជួយអ្នក។
• បន្ទាប់មកមេធាវីរបស់អ្នកនឹងស្នើឱ្យអ្នកពិនិត្យមើល "conclusions" របស់ពួកគេឡើងវិញ មុនពេលផ្ញើទៅចៅក្រម។ 
• អានសេចក្ដីព្រាងដោយប្រុងប្រយ័ត្ន ហើយសង្ខេបមតិយោបល់របស់អ្នកនៅក្នុងអ៊ីមែលទៅកាន់មេធាវីរបស់អ្នក។

នៅពេលដែលមេធាវីរបស់អ្នកទទួលបាន "conclusions" របស់ភាគីម្ខាងទៀត។ 

នេះគឺជាឱកាសសម្រាប់ភាគីម្ខាងទៀតដើម្បីបង្ហាញអំពីការពិតរបស់ពួកគេ ហើយសួររកអ្វីដែលពួកគេចង់ទទួលបាននៅចុងបញ្ចប់នៃការលែងលះ ឬឆ្លើយតបទៅនឹង "conclusions” របស់អ្នក៖

• មេធាវីរបស់អ្នកនឹងផ្ញើការជំទាស់ ”conclusions" ដើម្បីស្វែងយល់ពីយោបល់របស់អ្នក។
• សូមអានឯកសារនេះដោយប្រុងប្រយ័ត្ន ហើយសង្ខេបមតិយោបល់របស់អ្នក មួយចំនុចម្ដងៗ នៅក្នុងអ៊ីមែលទៅកាន់មេធាវីរបស់អ្នក។ សូមផ្តោតលើការពិត ហើយព្យាយាមផ្តល់ភស្តុតាង ប្រសិនបើអ្នកមាន។

ការទទួល "conclusions" របស់ភាគីម្ខាងទៀតអាចជាពេលវេលាដ៏ឈឺចាប់បំផុតក្នុងដំណើរការលែងលះនៅប្រទេសបារាំង។ នេះជាករណីជាពិសេស ប្រសិនបើអតីតដៃគូរបស់អ្នកជ្រើសរើស យុទ្ធសាស្ត្រជាក់លាក់ ប្រើដោយជនល្មើសនៃការរំលោភបំពាន និងធ្វើការចោទប្រកាន់មិនពិតប្រឆាំងនឹងអ្នក។

អ្នកអាចស្វែងរកជំនួយពី "association" មានឯកទេសក្នុងការជួយជនរងគ្រោះដោយអំពើហិង្សា ឬដោយការប្រឹក្សាដោយ អ្នកចិត្តសាស្រ្ត។

សំណើផ្លូវការសម្រាប់ឯកសារ ឬ "sommation de communiquer”

ក្នុងអំឡុងពេលនៃការធ្វើសេចក្ដីព្រាង "conclusions” ភាគីនីមួយៗអាចស្នើសុំឯកសារជាផ្លូវការពីភាគីម្ខាងទៀត ដើម្បីគាំទ្រអំណះអំណាងរបស់ពួកគេ។

ដំណើរការដែលហៅថា "sommation de communiquer" បន្ទាប់មកត្រូវបានអនុវត្តដែលក្នុងនោះឯកសារដែលបានស្នើសុំត្រូវបានរាយក្នុងបញ្ជី។

ប្រសិនបើអ្នកទទួលបាន "sommation de communiquer” វាជារឿងសំខាន់ក្នុងការឆ្លើយតបដោយការផ្តល់នូវឯកសារដែលអ្នកមាន ឬដោយការពន្យល់ទៅមេធាវីរបស់អ្នកថាហេតុអ្វីបានជាអ្នកមិនមានឯកសារទាំងនោះ។

ប្រសិនបើភាគីម្ខាងទៀតបដិសេធមិនផ្តល់ឯកសារជាក់លាក់

ប្រសិនបើបន្ទាប់ពីទទួលបាន "sommation de communiquer” ប្តីឬប្រពន្ធរបស់អ្នកបដិសេធមិនផ្តល់ឱ្យអ្នកនូវឯកសារដែលទាក់ទងនឹងធាតុសំខាន់មួយ ដូចជាភស្តុតាងនៃធនធានរបស់ពួកគេ អ្នកអាចសុំឱ្យមេធាវីរបស់អ្នកអនុវត្តនីតិវិធីជាក់លាក់មួយដែលគេស្គាល់ថា "conclusions d'incident aux fins de communication de pièces” ។ 

អ្នកត្រូវតែមានភស្តុតាងមួយចំនួនអំពីអត្ថិភាពនៃឯកសារដែលចោទជាសំណួរ មុនពេលនីតិវិធីនេះអាចត្រូវបានអនុវត្ត។

នីតិវិធីនេះនឹងតម្រូវឱ្យប្តីឬប្រពន្ធរបស់អ្នកផ្តល់ឱ្យអ្នកនូវឯកសារនេះ។ បើមិនដូច្នោះទេ ពួកគេអាចប្រឈមនឹងហានិភ័យដូចខាងក្រោម៖

• ពួកគេប្រហែលជាត្រូវបង់ប្រាក់ពិន័យចំពោះថ្ងៃនីមួយៗដែលពួកគេរក្សាទុកឯកសារដែលបានស្នើសុំ។
• ចៅក្រមអាចសន្មត់ថាអ្នកកំពុងនិយាយការពិតអំពីបញ្ហាដែលចោទសួរ។ ជាឧទាហរណ៍ ប្រសិនបើអ្នកគិតថាអ្នកដឹងពីប្រាក់ចំណូលរបស់ប្តីឬប្រពន្ធរបស់អ្នក ប៉ុន្តែពួកគេបដិសេធមិនបង្ហាញវា ចៅក្រមអាចសន្មត់ថាការបដិសេធរបស់ពួកគេបានលាក់លុយយ៉ាងច្រើន ហើយចៅក្រមអាចនឹងសម្រេចតាមនោះ។

ការចរចាដើម្បីឈានដល់កិច្ចព្រមព្រៀង 

ទន្ទឹមនឹងការធ្វើសេចក្ដីព្រាង "conclusions” មេធាវីអាចព្យាយាមចរចាជាសម្ងាត់ក្នុងនាមសហព័ទ្ធក្នុងការប៉ុនប៉ងដើម្បីឈានដល់កិច្ចព្រមព្រៀង។ 

នេះអាចត្រូវបានធ្វើនៅពេលណាក៏បានរហូតដល់ការវិនិច្ឆយចុងក្រោយត្រូវបានផ្តល់ឱ្យ និងបញ្ជាក់។ 

បញ្ឈប់ការជជែកដេញដោល និងបញ្ចប់ការផ្លាស់ប្តូរ “conclusions”

នៅក្នុងនីតិវិធីនៃការលែងលះដ៏ចម្រូងចម្រាស ជាទូទៅមានការផ្លាស់ប្តូរជាច្រើននៃ "conclusions" រវាងមេធាវីមុនថ្ងៃបិទបញ្ចប់ ដែលកំណត់ដោយចៅក្រម។ 

ចៅក្រមអាចប្រកាសបិទការជជែកដេញដោលក្រោមកាលៈទេសៈពីរ៖

• តាមការស្នើសុំរបស់មេធាវីម្ខាងក្នុងចំណោមមេធាវីទាំងពីរ
• តាមការសម្រេចរបស់ពួកគេផ្ទាល់ នៅពេលដែលភាគីណាមួយបានឈប់ឆ្លើយតប ឬពួកគេជឿថាដំណើរការនេះចំណាយពេលយូរពេក។

នេះជាសវនាការជាជម្រើសដែលត្រូវបានរៀបចំលុះត្រាតែមេធាវីម្នាក់បានស្នើសុំនៅពេលassignation en divorce” ។

ការណាត់ជួបនេះជាធម្មតាធ្វើឡើងពីរទៅបីខែបន្ទាប់ពី "assignation en divorce” ។ 

សវនាការនេះអាចឱ្យចៅក្រម៖ 

• កំណត់វិធានការដែលនឹងមានសុពលភាពសម្រាប់រយៈពេលនៃនីតិវិធី សំដៅដល់វិធានការបណ្តោះអាសន្ន ឬ "mesures provisoires” 
• កំណត់កាលវិភាគសម្រាប់នីតិវិធីចំពោះមេធាវី
• ចាត់តាំងសារការី ឬ "notaire" ដើម្បីរៀបចំសេចក្តីថ្លែងការណ៍ដោះស្រាយបញ្ចប់ ឬ "état liquidatif" រៀបរាប់លម្អិតអំពីទ្រព្យសម្បត្តិ និងបំណុលទាំងអស់របស់ប្តីឬប្រពន្ធ។ 

នៅចុងបញ្ចប់នៃ "audience d’orientation” ចៅក្រមនឹងធ្វើឯកសារព្រាងដែលហៅថា “ordonnance d’orientation" ការសម្រេចរបស់ពួកគេ។ 

ប្រសិនបើអ្នកមិនយល់ស្របនឹងការសម្រេចរបស់ចៅក្រមមួយ ឬច្រើនទេ អ្នកអាចប្តឹងតវ៉ាដោយដាក់បណ្តឹងឧទ្ធរណ៍ក្នុងរយៈពេលអតិបរមាមុន 15 ថ្ងៃ។

បន្ទាប់ពីការចាត់តាំងរបស់ពួកគេ អ្នកជំនាញផ្នែកច្បាប់ដែលគេស្គាល់ថាជាសារការី ឬ "notaire” ជាទូទៅនឹងមានរយៈពេលប្រាំមួយខែ ដើម្បីព្រាងរបាយការណ៍លម្អិតអំពីទ្រព្យសម្បត្តិ និងបំណុលរបស់ប្តីឬប្រពន្ធ។ 

ដំណើរការ

នីតិវិធីនេះជាធម្មតាលាតត្រដាងតាមវិធីដូចខាងក្រោម៖

1. "notaire" ប្រើប្រាស់ព័ត៌មានដែលផ្តល់ដោយប្តីឬប្រពន្ធដើម្បីរាយក្នុងបញ្ជី និងវាយតម្លៃទ្រព្យសម្បត្តិ និងបំណុល។ 
2. ពួកគេព្រាងផែនការដើម្បីបែងចែកទ្រព្យសម្បត្តិ និងបំណុលទាំងនេះ ដោយពិចារណាលើ "régime matrimonial" ដែលត្រូវអនុវត្ត។ 
3. ពួកគេបញ្ជូនសេចក្តីព្រាងច្បាប់នេះទៅប្តី និងប្រពន្ធតាមរយៈមេធាវីរបស់ពួកគេ។ 
4. ប្រសិនបើយ៉ាងហោចណាស់សហព័ទ្ធណាម្នាក់មិនយល់ស្របនឹងផែនការបែងចែកនេះ មេធាវីរបស់ពួកគេនឹងបង្ហាញពីការខ្វែងគំនិតគ្នានេះជាលាយលក្ខណ៍អក្សរជាមួយនឹង "notaire” ។ ការផ្លាស់ប្តូរទាំងនេះត្រូវបានគេហៅថា "dires” ។
5. ប្តី និងប្រពន្ធអាចព្យាយាមយល់ព្រមលើផែនការបែងចែក។ 

នៅចុងបញ្ចប់នៃរយៈពេលកំណត់ "notaire" នឹងបញ្ជូនរបាយការណ៍របស់ពួកគេទៅចៅក្រម ដោយមិនគិតថាតើប្តី និងប្រពន្ធបានឈានដល់កិច្ចព្រមព្រៀងឬអត់នោះទេ។

ចុះបើ "notaire" មិនត្រូវបានចាត់តាំង?

ប្រសិនបើអ្នកមិនបានស្នើសុំការចាត់តាំង "notaire" នៅក្នុងពេលនៃ "assignation en divorce” ជំហាននេះក៏អាចត្រូវបានអនុវត្តបន្ទាប់ពីការលែងលះត្រូវបានអនុញ្ញាតយ៉ាងច្បាស់លាស់។

បន្ទាប់ពីទទួលបានវគ្គចុងក្រោយ "conclusions” ចៅក្រមនឹងកំណត់កាលបរិច្ឆេទសម្រាប់សវនាការដែលហៅថា “audience de plaidoirieក្នុងអំឡុងពេលដែលមេធាវីនីមួយៗអាចកំណត់អំណះអំណាងរបស់ពួកគេបានយ៉ាងឆាប់រហ័ស។ 

ប្ដី និងប្រពន្ធមិនត្រូវបានអនុញ្ញាតឱ្យនិយាយនៅក្នុងសវនាការនេះទេ ហើយវត្តមានរបស់ ពួកគេមិនតម្រូវជាចាំបាច់នោះទេ។ 

នៅចុងបញ្ចប់នៃ "audience” ចៅក្រមនឹងបញ្ចប់ការជជែកដេញដោលរវាងភាគីទាំងសងខាងជាផ្លូវការ។ នេះត្រូវបានគេហៅថា "clôture des débats” ។ ចៅក្រមក៏នឹងបង្ហាញពីរយៈពេលដែលពួកគេនឹងធ្វើការសម្រេចរបស់ពួកគេផងដែរ ដែលជាធម្មតាគឺមួយខែ។

ចៅក្រមអាចសម្រេចឱ្យមានការលែងលះ ឬបដិសេធ។ 

ពួកគេក៏អាចធ្វើការសម្រេចលើសំណើជាក់លាក់ពីភាគីទាំងសងខាងផងដែរ។ 

ទោះយ៉ាងណាក៏ដោយ វាអាចទៅរួចដែលថាពួកគេអាចនឹងមិនសម្រេចលើចំណុចជាក់លាក់ដែលទាក់ទងនឹងការបែងចែកទ្រព្យសម្បត្តិ និងបំណុល ឬ "liquidation du régime matrimonial” ។ ក្នុងករណីនេះ ភាគីនឹងត្រូវផ្តើមនីតិវិធីថ្មីមួយដែលហៅថាការកោះហៅដើម្បីបែងចែកទ្រព្យសម្បត្តិ ឬ “assignation en liquidation partage" ជាមួយចៅក្រមដែលទទួលខុសត្រូវលើការបែងចែកទ្រព្យសម្បត្តិ។ នីតិវិធីនេះត្រូវបានពន្យល់ដូចខាងក្រោម។

សហព័ទ្ធនីមួយៗនឹងទទួលបានសេចក្តីសម្រេចរបស់ចៅក្រម ដែលហៅថាសាលក្រមលែងលះ ឬ “jugement de divorce" តាមលិខិតពីតុលាការ។

នៅពេលដែលចៅក្រមបានអនុញ្ញាតឱ្យមានការលែងលះហើយ សហព័ទ្ធណាមួយត្រូវជូនដំណឹងដល់អ្នកផ្សេងទៀតតាមរយៈមន្ត្រីប្រព័ន្ធយុត្តិធម៌ដែលគេស្គាល់ថាជា "huissier de justice” ។ 

ជំហាននេះគឺមានសារៈសំខាន់ខ្លាំងណាស់ព្រោះវានឹងអនុញ្ញាតឱ្យមានការបង្ខំឱ្យអនុវត្តសាលក្រមលែងលះជាយថាហេតុ ឧទាហរណ៍ ប្រសិនបើអតីតប្ដី ឬប្រពន្ធរបស់អ្នកមិនបញ្ចប់ការរួមចំណែកផ្នែកហិរញ្ញវត្ថុដែលគេស្គាល់ថាជា "pension alimentaire" ចំនួនទឹកប្រាក់ដែលគេស្គាល់ថាជា "prestation compensatoire” ឬក្នុងករណីដែលមិនអនុលោមទៅតាមការរៀបចំសិទ្ធិធ្វើអាណាព្យាបាលកុមារ។  

ប្រសិនបើប្តីឬប្រពន្ធរបស់អ្នកនៅបរទេស អ្នកត្រូវតែជួល "huissier de justice" នៅក្នុងប្រទេសបារាំងដែលនឹងចាត់វិធានការចាំបាច់ដើម្បីជូនដំណឹងដល់ពួកគេអំពីការសម្រេចនៅក្នុងប្រទេសផ្សេងទៀត។

ប្រសិនបើអ្នកមិនយល់ស្របនឹងការសម្រេចរបស់ចៅក្រម អ្នកអាចប្តឹងតវ៉ាដោយដាក់បណ្តឹងឧទ្ធរណ៍តាមរយៈមេធាវីរបស់អ្នកនៅចំពោះមុខតុលាការសាលាឧទ្ធរណ៍ ឬ "cour d'appel” ។ 

ជាធម្មតាអ្នកមានពេលមួយខែចាប់ពីការជូនដំណឹងអំពីការសម្រេចដោយ "huissier de justice" និងពីរខែប្រសិនបើអ្នកនៅបរទេស។ ភាគីម្ខាងទៀតក៏អាចដាក់ “appel" នៅក្នុងដែនកំណត់ពេលវេលាដូចគ្នា។ 

ទោះយ៉ាងណាក៏ដោយ ប្រសិនបើការជូនដំណឹងអំពីការសម្រេចមិនត្រូវបានធ្វើឡើងដោយ “huissier de justice" ពេលវេលាកំណត់ត្រូវបានកើនឡើងដល់ពីរឆ្នាំ។

នៅពេលដែលការលែងលះត្រូវបានអនុញ្ញាតយ៉ាងច្បាស់លាស់ មេធាវីរបស់អ្នកនឹងទទួលខុសត្រូវក្នុងការធ្វើកំណត់ហេតុការលែងលះនៅលើសំបុត្រកំណើត និងសំបុត្រអាពាហ៍ពិពាហ៍របស់អ្នក។ 

ប្រសិនបើអ្នកកើត និង/ឬរៀបការនៅបរទេស យើងសូមណែនាំយ៉ាងមុតមាំថាការលែងលះរបស់អ្នកត្រូវបានទទួលស្គាល់នៅក្នុងប្រទេសដើមកំណើតរបស់អ្នក។ 

ប្រសិនបើអ្នកជាជនភៀសខ្លួនផ្នែកនយោបាយនៅប្រទេសបារាំង អ្នកមិនត្រូវទាក់ទងទៅអាជ្ញាធរនៃប្រទេសដើមរបស់អ្នកទេ។ ជំនួសមកវិញ អ្នកអាចទាក់ទងទៅអង្គការដែលផ្តល់សេវាកម្មដោយឥតគិតថ្លៃហៅថា “association” ដែលឯកទេសទៅលើ សិទ្ធិរបស់ជនភៀសខ្លួន។

ប្រសិនបើចៅក្រមគ្រួសារមិនបានសម្រេចលើការបែងចែកទ្រព្យសម្បត្តិមួយចំនួននៅក្នុង "jugement de divorce" អ្នកនឹងត្រូវអនុវត្តតាមជំហានខាងក្រោម៖ 

• ដំបូង អ្នកអាចព្យាយាមស្វែងរកដំណោះស្រាយដែលមានភាពស្រុះស្រួលគ្នាជាមួយភាគីម្ខាងទៀត។
• ប្រសិនបើអ្នកមិនអាចឈានដល់កិច្ចព្រមព្រៀងមួយ អ្នកអាចចាប់ផ្តើមនីតិវិធីច្បាប់ថ្មីមួយដែលហៅថា ការកោះហៅដើម្បីបែងចែកទ្រព្យសម្បត្តិ ឬ "assignation en liquidation partage" ជាមួយចៅក្រម។

ជំហានទី 1 ប្រសិនបើចៅក្រមបានចាត់តាំងសារការីរួចហើយ ឬ "notaire" ដើម្បីអនុវត្តការបែងចែកទ្រព្យសម្បត្តិ ឬ"liquidation”

ភាគីទាំងសងខាងត្រូវធ្វើការណាត់ជួបជាមួយ "notaire" ដើម្បីព្យាយាមសម្រេចបាននូវកិច្ចព្រមព្រៀងដែលមានភាពស្រុះស្រួលគ្នា។

ដំណើរការគឺស្រដៀងនឹងអ្វីដែលបានពិពណ៌នា ខាងលើ។

អនុវត្តតាមការផ្លាស់ប្តូរទាំងនេះ៖

• ប្រសិនបើភាគីសងខាងឈានដល់កិច្ចព្រមព្រៀង ពួកគេអាចបន្តទៅការបែងចែកអចលនទ្រព្យរបស់ពួកគេ។
• ប្រសិនបើភាគីទាំងពីរមិនឈានដល់កិច្ចព្រមព្រៀងទេនោះnotaire" នឹងចេញរបាយការណ៍មួយហៅថា "procès-verbal de difficultés" ឬ "PV de difficultés" លម្អិតចំណុចនៃការមិនយល់ស្រប។ បន្ទាប់មកសហព័ទ្ធនឹងត្រូវចាប់ផ្តើមនីតិវិធីច្បាប់ដែលបានពិពណ៌នានៅក្នុងជំហានទី 2 ។

ប្រសិនបើភាគីណាមួយបដិសេធមិនចូលរួម៖ "notaire" នឹងសរសេរឯកសារមួយដែលហៅថា "procès-verbal de carence" ឬ "PV de carenceដែលនឹងអនុញ្ញាតឱ្យអ្នកសួរចៅក្រមឱ្យសម្រេចលើការបែងចែកទ្រព្យសម្បត្តិដោយចាប់ផ្តើមនីតិវិធីច្បាប់ដែលបានពិពណ៌នានៅក្នុងជំហានទី 2

ជំហានទី 2 (ក្នុងករណីមានការមិនយល់ស្រប)៖ ការចាប់ផ្តើមនីតិវិធីច្បាប់ថ្មីដែលហៅថាការកោះហៅដើម្បីបែងចែកទ្រព្យសម្បត្តិ ឬ “assignation en liquidation partage”

ក្នុងករណីមានការមិនយល់ស្របលើការបែងចែកទ្រព្យសម្បត្តិ ឬ “liquidation” មេធាវីរបស់ភាគីម្ខាងនឹងត្រូវធ្វើពាក្យសុំដែលហៅថា ដីកាកោះហៅ ដើម្បីបែងចែកទ្រព្យសម្បត្តិ ឬ “assignation en liquidation partage” ។ ពាក្យស្នើសុំនេះត្រូវបានបង្កើតឡើងដោយចៅក្រមទទួលបន្ទុកផ្នែកនៃទ្រព្យសម្បត្តិដែលហៅថា "juge de la liquidation” ។ នីតិវិធីនេះនឹងអនុញ្ញាតឱ្យចៅក្រមធ្វើការសម្រេចទាក់ទងនឹងទ្រព្យសម្បត្តិរបស់អ្នក។

ជំហានក្នុងដំណើរការនេះមានដូចខាងក្រោម៖

• មេធាវីរបស់ភាគីម្ខាងនឹងត្រូវដាក់ពាក្យសុំ "assignation en liquidation partage” ។ នេះជាសំណើដែលចៅក្រមទទួលបន្ទុកបែងចែកទ្រព្យសម្បត្តិដែលហៅថា "juge de la liquidation" ធ្វើការសម្រេច។
• នៅក្នុងពាក្យសុំនេះ មេធាវីត្រូវផ្តល់ជូនចៅក្រម ដោយយោងតាមមាត្រា 1360 នៃ "Code de la procédure civile”៖
  • ឯកសារបង្ហាញពីការសរុបនៃទ្រព្យសម្បត្តិដែលត្រូវបែងចែក 
  • ឯកសារដែលរៀបរាប់លម្អិតអំពីអ្វីដែលអ្នកចង់ទទួលបាននៅពេលបែងចែកទ្រព្យសម្បត្តិ
  • ជំហានដែលអ្នកបានអនុវត្តដើម្បីព្យាយាម និងឈានដល់កិច្ចព្រមព្រៀង ឧទាហរណ៍ ការផ្លាស់ប្តូរអ៊ីមែលជាមួយភាគីម្ខាងទៀត។
• នៅពេលដែលនីតិវិធីបានចាប់ផ្តើម ចៅក្រមនឹងចាត់តាំង “notaire” ។
• "notaire" នឹងមានតួនាទីផ្លាស់ប្តូរជាមួយភាគីទាំងសងខាង ដើម្បីស្នើសុំការបែងចែកទ្រព្យសម្បត្តិរបស់ពួកគេ ហើយព្យាយាមឈានដល់កិច្ចព្រមព្រៀង។
• ក្នុងករណីគ្មានកិច្ចព្រមព្រៀង "notaire" នឹងចេញរបាយការណ៍មួយហៅថា "procès-verbal de difficultés" ឬ "PV de difficultés" សម្រាប់ការយកចិត្តទុកដាក់របស់ចៅក្រម។
• បន្ទាប់មកចៅក្រមនឹងធ្វើការសម្រេច។
• សហព័ទ្ធនីមួយៗនឹងមានសិទ្ធិជំទាស់នឹងការសម្រេចរបស់ចៅក្រមដោយធ្វើ “appel” ។

តើនីតិវិធីនេះអាចចាប់ផ្តើមនៅពេលណា?

អ្នកត្រូវរង់ចាំការវិនិច្ឆយលែងលះច្បាស់លាស់ដើម្បីចាប់ផ្តើមនីតិវិធីនេះ។

តើនីតិវិធីនេះនឹងចំណាយពេលប៉ុន្មាន?

នីតិវិធីនេះជាធម្មតាមានរយៈពេលពីមួយទៅបីឆ្នាំ។

នៅចុងបញ្ចប់នៃនីតិវិធី ប្រសិនបើប្ដីឬប្រពន្ធប្តឹងបឧទ្ធរណ៍ ឬ “appel" ប្រឆាំងនឹងការសម្រេចរបស់ចៅក្រម វានឹងចំណាយពេលពីមួយទៅពីរឆ្នាំបន្ថែម។